een snotaap had een kou gevat
van t spelen in zijn blote gat
hij slingerde aan de lianen,
de snot drooprecht van de bananen
vond hij dat spelletje wel fijn.
de snot liep langs zijn kin omlaag
maar snotaapdacht : het gaat te traag.
en om de zaak wat te versnellen
blies hij nog dikkere snottebellen.
nu was de vloet niet meer te stuiten
want snotaap kon zijn neus niet snuiten.
de brij kwam al tot aan zijn billen.
pas toen begon hij hard te gillen
hij werdt heel angstig en nerveus
en stak zijn vuisten in zijn neus.
bij bit gedicht staat een besluit
wat je niet snuit, valt er uit
Geen opmerkingen:
Een reactie posten